Ken je dat gevoel, dat je continu de neiging hebt om op je telefoon te kijken nadat je iets hebt gepost? Of het nu gaat om een foto van je nieuwe kapsel of die selfie die je tijdens het stappen hebt gemaakt, het blijft spannend wat anderen ervan denken, toch? Tenminste dat is het gevoel wat ik de laatste tijd zelf steeds vaker had. Want hoeveel likes ben ik nu eigenlijk waard?
SOCIAL MEDIA
De afgelopen tijd heb ik zelf aan den lijve ondervonden wat voor impact social media op ons kan hebben. Tot een paar maanden geleden was ik zelf nauwelijks actief op social media. Voor de gelukplanner ben ik sinds een tijdje gestart op Facebook. Hoewel ik er alleen mee ben begonnen om anderen te helpen met hun geluk. Zou ik liegen als ik niet zou toegeven dat ik alle aandacht wel erg leuk begon te vinden. Alle complimenten van verschillende mensen, de lieve woordjes en natuurlijk de likes op de pagina gaven mij een ontzettende kick en de drive om door te gaan. Bij elke nieuwe like en bij elk nieuw compliment sprong ik dan ook steevast een gat in de lucht, maar ergens knaagt de drang naar erkenning aan me.
KICK
Naast de kick die ik elke keer krijg, zorgt het namelijk ook voor een onrustig gevoel. Een honger naar meer, die alleen gestild kan worden door nog meer likes, complimenten en lieve woorden. Continu die drang naar erkenning, het lijkt wel een soort verslaving! Voor even een heerlijke gevoel, maar bij het uitblijven van likes, complimenten en lieve woordjes volgt er een soort leegte. Een gevoel dat ik het misschien niet goed genoeg heb gedaan of dat ik niet leuk genoeg ben. Het is eigenlijk heel vreemd, want zo ken ik mezelf helemaal niet. Constant op zoek naar de bevestiging van anderen en die dopaminerush. Het lijkt wel of ik een stuk van mijn eigenwaarde ontleen aan het aantal likes op Facebook. Hoe gek is dat! Ben ik de enige of ken je dat gevoel? Zeg eens eerlijk.
Diep van binnen vinden we het allemaal fijn om gezien te worden en erbij te horen, dit is nou eenmaal de menselijke natuur. We zijn van vroeger uit nou eenmaal kudde dieren. Toch ben ik ervan overtuigd dat dit niet de hoofdreden hoeft te zijn om iets te doen. Ik wil iets doen omdat ik ergens plezier aan beleef of iets belangrijk vind en niet omdat ik de goedkeuring nodig heb van anderen.
DOPAMINERUSH
Volgens een van de meest vooraanstaande sprekers, Simon Sinek, worden we namelijk ook niet echt gelukkig van alle likes op social media. Een like kan namelijk wel zorgen voor een korte dopaminerush, maar echt menselijk contact is veel beter voor ons eigen geluk. Wanneer we een goed gesprek met iemand voeren, elkaar diep in de ogen aankijken of elkaar een knuffel geven zorgt ons lichaam namelijk voor de aanmaak van het gelukshormoon oxytocine. De werking van dit gelukshormoon is sterker en blijft langer aanwezig. Dit alles zonder het gevoel van leegte dat we ervaren na een dopaminekick.
MIJN EIGEN BUBBLE
Om het onrustige gevoel kwijt te raken en ook de drang naar erkenning heb ik de afgelopen week niets gepost. Ik kan je alvast verklappen, dat is het beste idee dat ik de afgelopen tijd heb gehad. Het is me gelukt om het onrustige gevoel kwijt te raken! Ik heb niet meer continu de drang om op mijn telefoon te kijken bij elke trilling en kan weer heerlijk genieten van alles om mij heen. Ik heb namelijk afgelopen week mijn eigen bubble gecreëerd. Even geen prikkels van buitenaf, maar puur en alleen met mezelf genieten van het moment. Niet gedreven door complimenten of likes of de neiging mezelf te vergelijken met anderen. Ik heb gedaan waar ik zin in had. Een lange wandeling met de hond, werken aan mijn boek (gaat de goede kant op), knuffelen met mijn vriendin en een avondje hangen op de bank. De rest van de wereld, die heb ik een week lang langs mij heen laten gaan. Het gaf me een soort rust en de mogelijkheid tot zelfreflectie. Ik moet zeggen ik voel me als herboren en heb zin in de verdere zoektocht naar geluk (met of zonder likes).
PAS OP DE PLAATS
Het creëren van je eigen bubble kan ik iedereen aanraden. Ik zeg niet dat we onszelf zomaar af moeten sluiten van de rest van de wereld, maar soms kan het geen kwaad om even pas op de plaats te maken. Soms is een paar minuten per dag voldoende en soms heb je iets langer nodig. Neem de tijd voor jezelf, om de dingen te doen die jij wilt doen en laat je niet leiden door de drang naar erkenning. Dat je bent wie je bent is al meer dan genoeg!
Meer leren over het vergroten van je eigen geluk? Klik dan hier
Martien.
Trackback van jouw site.